Begüm GÜRSOY – AJANSSPOR
Yaşadığımız pandemi süreci başta olmak üzere; yangınlar, seller epey külfetli süreçlerden geçtik ve geçmeye de devam ediyoruz. Bu süreçte yüzümüzü güldüren; bizleri biraz o iç karartıcı haberlerden sıyıran şey kuşkusuz, spor ve sporda kazandığımız muvaffakiyetler.
Ünal Karabıyık fitili yaktı
Voleybolun içinden gelen, voleybolu yıllardır takip eden biri olarak söylemeliyim ki, bugün Bayan Voleybol Ulusal Takımı’mızın oyuncularının yaşadığı gururu, ben de evimden tıpkı heyecanla yaşıyorum. Ulusal ekip ile ilgili bir şeyler yazılacaksa, bunu biraz daha gerilere giderek yazmak gerekir diye düşündüm.
2003 Avrupa Şampiyonası ve gelen birinci madalya. Devrin Federasyon Lideri Erol Ünal Karabıyık, Avrupa Şampiyonası’nı ülkemize aldığında amacı bayan voleybol ulusal kadrolarında bir sıçrama yapmaktı. Çünkü Avrupa arenasında bayan gruplarımız epey başarılıydı lakin ulusal grup seviyesine şimdi tıpkı muvaffakiyet yansımamıştı.
Bu kapı 2003’te açıldı
Gaye tuttu. Bayan Voleybol Ulusal Takımı’mız finalde Polonya ile karşılaştı. Ne yazık ki o finali kaybettik ancak bugüne geldiğimizde, kaybettiğimizden daha fazlasını kazanmış olduğumuzu da daha rahat görüyoruz.
2003 yılında ekibimizin kaptanı olan Hasret Özçelik, bu hususla ilgili şunları söylüyor; “Biz alışılmış ki 2003 yılında madalya için uğraş ettik lakin daha kıymetlisi bir kapı açmak istemiştik. Biz o kapıyı araladık, sonraki jenerasyonlar sonuna kadar açtı.”
Voleybol yükselen kıymet
O günden bu güne her Avrupa Şampiyonası’nda yer aldık. 2011 yılında 3., 2013’te 7., 2015’te 4., 2017’de 3. ve 2019’da Ankara’da oynanan şampiyonada 2. olduk.
Bu Avrupa Şampiyonası’nda dileğimiz, altın madalya almak. Ve kızlarımız, bu yıl oynadıkları oyunla bunu başaracaklarını gösteriyor.
Uzun ve yorucu süreç
Avrupa Şampiyonası’na gelene kadarki sürece bakarsanız, hayli uzun ve bir o kadar da yorucu olduğunu görüyoruz. Antrenörümüz Giovanni Guidetti bunun için, “18 haftadır birlikteyiz, bu nitekim çok zor” diyor. Mayıs ayında Milletler Ligi-VNL hazırlıkları ile başladık bu ağır tempoya. 37 gün İtalya’da VNL maçları oynadık.
Akabinde Olimpiyat Oyunları için Tokyo’ya gittik. Tokyo’da oynadığımız oyun, bize madalya getirir miydi? Neden olmasındı lakin bahtsız bir Güney Kore maçı ile 5. sırada kaldık. Neden bahtsız? Zira yalnızca 2 kolay yanılgı ile verdik o maçı. Sonrasında kafaca toparlanmak için vakit bile bulamadan Avrupa Şampiyonası için Romanya’ya geçtik. Sayılarla bu seyahate yakından bakalım: 30 maçta 22 galibiyet aldık.
Milletler Ligi
12 galibiyet, 5 yenilgi
Olimpiyat Oyunları
3 galibiyet, 3 yenilgi
Avrupa Şampiyonası
7 galibiyet, sıfır yenilgi
Tek rakibimiz kendimiziz***
Olimpiyat avantaj mı dezavantaj mı?
Çok uzattığımın da farkındayım. Yazımı Avrupa Şampiyonası’ndaki performansımız ile toparlayacağım. Bizim küme maçları, nispeten başka kümelere nazaran daha kolaydı. Bizim için en önemli rakip elbet Hollanda’ydı.
Her geçen gün artan bir tempo ile oynadığımızdan Hollanda maçı, 16’lı çeşit öncesi son provamızdı, desek yanlış olmaz. Çok iyi bir oyunla geçtik Hollanda’yı. Bu maç öncesi ben şunu sormuştum: “Hollanda yalnızca Avrupa Şampiyonası’na odaklanan bir ekip. Biz Olimpiyat üzere üst seviye bir turnuvayı oynayarak geldik. Bu avantaj mı yaratacak, dezavantaj mı?” Bu sorunun yanıtını az sonra vereceğim.
Çekya, en iyi giriş maçımızdı
Hollanda maçından sonra kümesi birinci bitirdik ve B Grubu’nun 4. kadrosu olan Çekya ile eşleştik. Bence turnuvanın en iyi girişini yaptığımız maç, bu maçtı. Rakibimizi 3-1’lik skorla saf dışı bıraktık. Sırada çeyrek finalde Polonya vardı.
Rakip ekol bir ülke ancak eski gücünde de değil. Çok disiplinli ve çok agrasif bir oyun tutturduk; ikinci set üzerlerinde inanılmaz bir baskı oluşturduk ve sonuçta kazandık. Bu turnuva için söyleyebileceğimiz en kıymetli şey, kendi oyun kalitemizden ödün vermeden, yapmamız gerekeni alana en iyi biçimde yansıttığımızdır.
14 yürekli yürek
Üstte sorduğum sorunun yanıtına gelince: Polonya karşısında Tuğba Şenoğlu’nun 3. set oynanırken yaptığı akıl dolu plase ve topu blok aut yaptırması, “Olimpiyat oynamak katiyen bir avantaj” karşılığını vermeme neden oldu. Zira bugün birinci defa A grup deneyimi yaşayan bir çok oyuncumuz, o büyük tertipte forma giydiği için oyunlarını çok ancak çok geliştirdi.
Bugün alanda gördüğümüz grup oyunu, bu dönem oynadığımız 30 maçlık güç ve yorucu seyahatin sonucu. Biliyorum ki rakip kim olursa olsun pes etmeyen bu 14 cesaretli yürek, o madalya için sonuna kadar gayret edecek.
Dipnot: Begüm Gürsoy bu yazıyı kaleme aldığında, A Ulusal Bayan Voleybol Kadromuzun gözü, Sırbistan – Fransa maçındaydı. Bu müsabakayı 3-1 kazanan Sırbistan, ulusalların rakibi oldu. Türkiye – Sırbistan maçı, 3 Eylül Cuma günü Sırbistan’ın başşehri Belgrad’da oynanacak.
Ajansspor