MASKESİZ SÖYLEŞİLER -AHMET UYKAN
O hâlâ Beşiktaş formasıyla Harika Lig’de tüm vakitlerde en çok gol atan futbolcu. İsmi marşlara mevzu oldu. Siyah beyazlıların en başarılı devrinde o vardı. Beşiktaş formasıyla 3’ü üst üste olmak üzere 4 şampiyonluk yaşadı. Alandaki hazır karşılıklılığı ve mizah anlayışını şu an televizyonda yaptığı yorumlarda da gösteriyor. Beşiktaş’ın ve Türkiye’nin unutulmaz oyuncularından Feyyaz Uçar, sorularımıza ‘maskesiz’ cevaplar verdi. İşte o söyleşi…
“ÇAYIR ÇİMEN TOP OYNARDIK”
-Öncelikle çocukluk yıllarınıza gidelim. Futbola olan merakınız nasıl başladı?
Bizim çocukluğumuzda top oynanacak çayırlar ve gibisi yeşil alanlar mevcuttu. Çocukluk yıllarımız mahalle yahut sokak ortalarında top oynayarak geçti. Sonra amatör olarak 16 yaşında Avcılar’da oynamaya başladım. Orada 2 sene oynadıktan sonra Beşiktaş Genç Ekibi’ne geldim.
-Sizin Beşiktaş’tan evvel Lüleburgazspor’a gidiş öykünüz vardı. O süreci kısaca anlatır mısınız?
Dayımla birlikte Lüleburgazspor ile mutabakata gittik. Onlar beni Çorlu Meslek Lisesi’ndeki lise maçlarından takip etmişler. O gün ekibin hocası değişmiş. Lüleburgaz’ın başına merhum Sabahattin Kuruoğlu geldi. Daha sonra onunla Beşiktaş’ta çalışma fırsatım oldu. Yardımcı hocalık yapmıştı Beşiktaş’ta. Tabi Sabahattin hoca o vakitler beni tanımıyor. Ben oyuncuyu görmeden onu alamam dedi. Dayım da sonlandı. İstanbul’a döndü. Bana öğlenden sonra seçmeler var. Oraya katıl dediler.
“LÜLEBURGAZ’DAN TIR İLE KONUTA DÖNDÜM”
-Seçmelere katılmayı kabul ettiniz mi pekala?
Evet…Buraya kadar gelmişim bari top oynayayım dedim. O gün oynadım maçı. Akşam Lüleburgaz’ın idarecileri beni yoldan çevirdikleri bir TIR’a bindirdiler. TIR’ın üzerinde İstanbul Avcılar sapağına kadar geldim. Oradan konuta kadar yürüdüm. Sonraki gün Beşiktaş Genç Ekibi’nden merhum Hasan Tutaş konutumuza geldi. Onu Atıf Keçeci görevlendirmiş. Bana ‘Beşiktaş’ta oynar mısın’ diye sordu. Şaşkına döndüm tabi… Çabucak kabul ettim. Şu saatte kulübe gel dedi. ‘Avcılar’daki bonservisim ne olacak?’ dedim. ‘Sana gelmeden evvel bir ekip forma karşılığında bonservisini aldık’ dedi. O halde Beşiktaş maceram başladı.
“SONRADAN GOLCÜLÜĞE TERFİ ETTİM”
-O yıllarda mevkiiniz neydi? Tekrar forvet mi oynuyordunuz?
Herkes beni golcü olarak biliyor. Ama lise kadrosunda stoper oynuyordum. Beşiktaş Genç Grubu’nda sağ açık ve sol kanat oynamaya başladım. Bir müddet sonra forvete geçtim. Fenerbahçe’de (Tomislav) İvic, beni 8 maç ön libero oynattı. Değişik mevkilerde de oynayabiliyordum. Ancak hiçbir vakit pivot santrafor değildim. Hareketli, sağa sola deplase olan gezgin santrafordum. İki ayağımı da iyi kullanıyordum. Topla süratli hareket edebiliyordum.
“BURS ALSAYDIM DAHA FARKLI OLURDU”
-Siz hem futbolu hem de okulu bir ortada götürebilen seçkin yüksek tahsilli oyunculardansınız. İkisini birebir anda yürütmek güç oldu mu?
Evet çok zorlandım. Yaşıtlarımın hepsi o badireyi çektiler. Günümüzdeki üzere üniversitelerde burs sistemi yoktu. Bu yüzden sıkıntı oldu. Derslerim sarktı. Okulu 4 yıl yerine 5 senede bitirdim. Artık görüyorum kimi üniversiteler yetenekli atletlere burs veriyor. Bu çok hoşuma gidiyor. İkisini bir ortada rahatlıkla götürebilirler.
“GORDON TEK PASLA KUPALARI TOPLADI”
-Beşiktaş’taki yıldızınız Gordon Milne devrinde parladı. Sizin de attığınız gollerle 3 sene art geriye şampiyon oldunuz. Bu muvaffakiyetin sırrı neydi?
Gordon, birinci geldiğinde sanıyorum ligi 6.sırada bitirdik. Tek pas oynatmaya çalışıyordu. Egzersizin son 20-30 dakikasında sahanın 4’te birinde tek pas oynuyorduk. Eğlenceli olsun diye kendisi de oynuyordu. Lakin biz bu tek pas oyununa alışık değildik. Birinci sene herkes zorlandı. Bilhassa tek ayaklı oyuncular. İkinci sene süratli oynamaya ve daha çabuk düşünmeye başladık. Tek pas oyununda top gelmeden evvel durum alma mecburiliği vardır. Tenisteki üzere. Vakit geçtikçe bu kadroda oturmaya başladı. Bence işin sırrı Gordon’un aşıladığı tek pas oyunuydu.
“TAKTİĞİMİZ BELİRLİYDİ LAKİN DURDURAN ÇIKMADI”
-Milne ile adeta ezberlenmiş bir taktikle oynuyordunuz. Çoklukla sağdan ve soldan yapılan muz ortalarla sonuca gidiyordunuz. Buna karşın rakipleriniz size tedbir alamıyordu.
Evet genelde o denli deniliyordu. Fakat tek pasa dönüp çabuk oynadığımızda önlem alamıyorlardı. Yani bize yapılan yorumlar daima öyleydi. Biliyoruz nasıl oynadıklarını lakin bir türlü tedbir alamıyoruz diyorlardı. Tek pasın yanı sıra bir de çift santrafor oynuyorduk. Birimiz ön yahut art direğe koşu yapmak zorundaydı. Münasebetiyle ceza alanının içindeki en tesirli noktalara en az birer kişi gidiyordu. Bu da bize avantaj sağlıyordu.
“FENERBAHÇE’Yİ RAHAT YENİYORDUK ZİRA…”
-O periyot bilhassa Fenerbahçe’ye karşı ezici bir üstünlüğünüz vardı. Bunun sebebi neydi?
Fenerbahçe’nin o yıllarda da tıpkı sorunları vardı. Çok çabuk ekibi değiştirmek, birebir oyuncularda ısrar etmemek üzere… Bugün baktığımızda yeniden birebir şey. Biz ise takımımızı bozmuyorduk. Her sene genç bir oyuncu ortamıza katılıyordu. Mesela Şifo Mehmet geldi, Zeki (Önatlı) geldi, Şenol (Fidan) geldi…Yani ekip her sene çabucak hemen birebirdi. Yalnızca bir yahut iki destek yapılıyordu. Belli oyun sisteminde devam ettiğimiz için öteki sistemsiz kadrolara karşı muvaffakiyet sağlıyorduk.
“BU SİSTEMDE METİN-ALİ-FEYYAZ ÇIKMAZ”
-Hâlâ lisanlarda olan Metin-Ali-Feyyaz üçlüsünün bir benzerini izler miyiz?
Çok güç…Şöyle ki; bunun şahıslarla yahut yetenekle alakası yok. Günümüz futbolunda büsbütün kişisellik ön planda. Her futbolcu kendine nazaran bir yıldız. Kendine ilişkin toplumsal medyada hesabı var. Hepsi kendi içine kapanıyor. Eskisi üzere birlikte bir şeyler yapmak, bir ortaya gelmek kolay değil. Aslında buna mecbur da değiller. Biz o vakitler birlikte vakit geçirmek zorundaydık. Metin olsun Ali olsun hepimizin Beşiktaş’ta en az 10 yıl birlikte oynamışlığı vardır. Günümüzde bir futbolcu birebir kulüpte çok fazla müddet kalmıyor. Zira transferde her şey futbolcu lehine gelişiyor. Bonservis olayında kontratları bittiğinde hür kaldıkları için bir grupta uzun müddet oynayamıyorlar. Her ne kadar 5 yıllık kontratlar yapılsa bile bu mümkün olmuyor. Bu da istikrarı bozuyor. Bu yüzden günümüzde Metin-Ali-Feyyaz üzere üç tane oyuncunun tıpkı kadroda uzun müddet kalması güç.
“MİLLİ GRUP, BEŞİKTAŞLILARA UZAKTI”
-Metin-Ali-Feyyaz üçlüsü o periyot lige damga vurmasına karşın A Ulusal Grup’ta neden tercih edilmedi?
Bana nazaran Türk futbolunda Ulusal Grubu en çok hak eden oyuncu İstek Çalımbay olmalıydı. Karakteriyle çalışkanlığı ve futboluyla…Rıza bile Ulusal Grup’ta yeteri kadar talih bulamadı. Biz Beşiktaşlı oyuncular ne yazık ki Ulusal Ekiplerde ezeli rakiplerimiz Galatasaray ve Fenerbahçeli oyuncular kadar mühlet alamadık. Bunun sebepleri farklı. Kamuoyu ve medya tesiri üzere…Biz en iyi oynadığımız devirde bile Ulusal Grup’taki oyuncu sayımız azdı. Ortamızda en fazla ulusal olan Metin’dir. Ben biraz Ali’den fazla oynamışımdır. Ancak dediğiniz üzere üçlü olarak birebir anda oynamadık. O vakit Tanju (Çolak), Rıdvan (Dilmen), Oğuz (Çetin) üzere yetenekli oyuncular vardı. Aslında Ulusal Ekip’te birebir gruptan 3 oyuncunun forvet oynaması zordur. Bu pek etik de olmazdı bana nazaran. Tabi biz daha çok oynamak isterdik lakin gücenmeye hakkımız yok. Sonuçta bizim kadar iyi rakiplerimiz vardı.
“HERKES ŞUNU BİLSİN! FENERBAHÇE’YE GİTMEDİM, GÖNDERİLDİM”
-Beşiktaş’tan kopmanıza neden olan olay tam olarak neydi?
Ayrılma sebebim şuydu; o periyot artık kadro yavaş yavaş dağılıyordu. Benden evvel Metin (Tekin) Vanspor’a gitmişti. Askerlik yüzünden. Ali (Gültiken) Kayserispor’a gitmişti. Benim Fenerbahçe’ye gitmem çok büyütüldü. Anlamayanlara bir sefer daha söyleyeyim; Ben Fenerbahçe’ye gönderildim. Gitmeden evvel bonservisimin muahedesi yapılmış. O zamanki mevcut idare tahminen reaksiyonlardan korkarak bunu güya ben kendi isteğimle gitmişim üzere kamuoyuna lanse etti. Merhum Süleyman Seba’nın da bu mevzuda tam olarak bilgilendirildiğini düşünmüyorum. Kısmet öyleymiş. Sonuçta Fenerbahçe, akabinde Antalyaspor ve Kuşadası formalarını da giymek nasip oldu. Onun dışında birçok spekülasyonlar yapıldı. Allah’a şükür benim alnım ak. Bu insanların üzerinde bir hakkım varsa öbür dünyada kul hakkımı arayacağım.
“SÜLEYMAN SEBA İLE HASTA YATAĞINDA DERTLEŞTİK”
-Rahmetli Süleyman Seba ile son kere ne vakit görüştünüz?
Vefatından evvel üç sefer tedavi gördüğü hastanede görüştük. Bizi görmek istediğini ortak ağabeylerimize söyledi. Kendisiyle vedalaşma fırsatım oldu. Hatta bir keresinde fizik rehabilitasyon tedavisine katıldım. O sırada ona yardımcı olmaya çalıştım. Bir defasında de dertleştik. Ruhu şad olsun. O devir bizi Beşiktaş’ta oynatmaya her türlü yeri hazırladığı için hepimiz kendisine minnettarız.
“BUGÜNKÜ LİDERLER ÜZERE HER GÜN KONUŞMAZDI”
-Seba nasıl bir liderdi? Futbolculara karşı uzaklıklı miydi?
Kendisini senede iki ya da üç sefer görürdük. Mecbur kalmadıkça görüşmezdi. Yalnızca kriz periyotlarında bizi karşısına toplardı. Yanında yönetici olmazdı. Birebir konuşurdu. Benim bilhassa askerlik devirlerinde kendisiyle bir diyaloğum olmuştu.(Gülerek) Ancak beni bilirdi. Bana sevgisi vardı. Bilhassa genç oyuncuları severdi. Bugünkü liderler üzere her maçtan sonra çıkıp konuşma alışkanlığı yoktu. Tam karşıtı bunu reddederdi.
“FENERBAHÇE’NİN REYTİNGİ DAHA FAZLADIR”
-Beşiktaş’ta 12 yıl forma giydikten Fenerbahçe’ye transfer oldunuz. Fenerbahçe’de oynamak nasıl bir histi? İki topluluk ortasındaki fark var mıydı?
Çok fark vardı. Fenerbahçe topluluğu çok hareketliydi. Benim için tuhaf bir durumdu. Daha sakin, istikrarlı ve nizamlı gruptan gelmiştim. Beşiktaş’ta grup arkadaşlarım, hocalarım fazla değişmiyordu. Fenerbahçe o denli değil. Her sene lider değişiyor, hoca ve futbolcular değişiyor. Aziz (Yıldırım) abi gelmeden evvel bu böyleydi. Aziz abi, en azından lider olarak uzun mühlet kalmayı başardı. Fenerbahçe’nin taraftar sayısı da bana nazaran daha fazladır. Reytingi ve okunmuşluğu fazladır. Gazetesi çok satar. Televizyonu çok seyredilir. Çok farklı iki topluluktu. Fenerbahçe’de oynamak Beşiktaş’a nazaran daha güç.
“TANJU ÇOLAK ÜZERE MUAMELE GÖRMEDİM”
-Tanju Çolak ile yaptığım bir röportajda Fenerbahçe’de Sakarya kümesi olduğunu sav etmiş ve Oğuz Çetin’in kendisine pas vermek yerine Aykut Kocaman’ı tercih ettiğini söylemişti. Siz bu türlü bir şey sezdiniz mi?
O küme değildi. Oğuz ve Aykut çok iyi arkadaş. Oğuz’un Aykut’un futbolculuğuna inandığına şahsen şahit oldum. Doğal olarak ona inandığı ve güvendiği için pas önceliğinin Aykut da olmasını olağan karşılıyorum. O yalnızca Oğuz’un inisiyatifidir. Bu da kendi tercihidir. Ancak bana karşı o denli bir hal hissetmedim. Esasen ekipteki en iyi arkadaşlarım Oğuz ve Aykut’tu. Bir de kaleci Engin (İpekoğlu). Onlarla hiçbir meselem olmadı.
“KİBAR AŞAĞI KİBAR ÜST DERKEN FEYZO OLDUM!”
-‘Kibar Feyzo’ lakabını size kim taktı? Bundan hoşnut musunuz?
Ya bana Samet (Aybaba) abi daima kibar diyordu. Kibar aşağı kibar üst…Sonra ona Feyzo’yu eklediler. Bu çok da hoşuma gitmedi. Lakin kibar lakabı onların takdiridir. O da büyüklerime karşı saygısızlığım olmamasından dolayıydı.
-Kariyerinizde hiç kırmız kart gördünüz mü?
Gördüm…Oğuz Sarvan’dan. Bir de Engin Kurt attı beni. Bursasporlu Ahmet Suphi bana dirsek atmıştı. Ben de üzerine yürümüştüm. Orada Engin hoca atmıştı.
“SÜRATLİ STOPERLERİ SEVMEZDİM”
-Rakip olarak zorlandığınız bir oyuncu var mıydı?
Hızlı stoperlere karşı zorlanıyordum. Sarıyer’de oynayan Birol (Demirhan) vardı. Çok çabuk bir oyuncuydu. Onunla her maç hengame ediyorduk. Galatasaraylı Bülent (Korkmaz) ile Gaziantepsporlu İhsan (Okay) da çabuktu.
“ŞİFO MEHMET’TEN SONRA JÜBİLE YAPILMAZ Kİ”
-Sizin periyotlarda jübile gelenekti. Lakin jübile yapmadan yeşil alanlara veda ettiniz. Bunun için neler söylersiniz?
Aslında ben jübileyi pek gerekli bulmuyorum. Şu anda yapıldığı üzere ligde oynanan son resmi maçta oyuncuya teşekkür edip bundan sonraki hayatında muvaffakiyetler dilemek daha uygun. Jübile için farklı bir hazırlığın hem oyuncuya hem de kulübüne külfet olduğunu düşünüyorum. Bir de Şifo Mehmet’in jübilesini gördükten sonra artık rastgele birinin jübile yapmasına gerek kalmadı. Bundan daha iyisi olamazdı.
“LUCESCU, ŞAMPİYONLUĞUN FORMÜLÜNÜ BİLİYOR”
-Beşiktaş’ın 100. yıl şampiyonluğunda siz de teknik ekipteydiniz. Bu başarıda Mircea Lucescu’nun hissesi ne kadardı?
Büsbütün Lucescu’nun başarısıdır. Yaa adam şampiyonluğun formülünü biliyor. Kendine nazaran stili,sistemi ve davranışı var. Bir sürü sırrı var. Bunu etik olarak açıklayamam. Tabi o dönemki idarenin Lucescu’nun istediği transferleri yapması, Sinan Engin’in katkısını da unutmamak lazım. Ancak en büyük hisse Lucescu’dadır.
“BUGÜN OYNASAYDIM 30 GOLÜM ‘VAR’DI”
-Günümüzde futbolcu olsaydınız bir dönemde ortalama kaç gol atardınız?
Kurallar çok değişti. Ceza alanı içerisinde çok kolay penaltılar veriliyor. Bir de konumlar kaçmıyor artık. VAR’dan penaltı geliyor. Artı rakibini birebir yakaladın mı sana sert giremiyor. Bu tam bana uygun bir ortam. Keşke benim vaktimde bu türlü kural olsaydı. Bilhassa Metin, Ali ve ben çok tekme yedik o periyot. Bu tip fauller sarı kartla geçiştirilirdi. O vakit ortalama 20 golüm vardı.Bugün oynasaydım penaltısız rahat 25-30 gol atardım.
“SERGEN YALÇIN, BAŞINA KOYDUĞUNU YAPAR”
-Eski grup arkadaşınız Sergen Yalçın’ın teknik yönetici olarak da başarılı olacağını birinci söyleyenlerdensiniz. Bunu nasıl hissettiniz?
Sergen Yalçın çok özel bir kişiliktir. İmza merasiminde onun Beşiktaş taraftarının teveccühü karşısındaki heyecanını gördüğüm vakit bu işi başaracağına inandım. Sergen Yalçın, bir bahse motive olduğunda koşullar ne olursa olsun o işi başarır. Yani tabiatı kurallarına alışılmamış değilse başarır. Dönem başında çok eleştirildiği periyotta bile ona olan inancımı kaybetmedim. Sahiden çok zeki bir insan. Doğrularından vazgeçmeyen bir karakter. Tesir altında kalmayan biri. Bu ülkemizde çok kıymetli. Zira Türkiye’de teknik adamlar üzerinde çok baskı var. Medya, taraftar, idare ve kıymetli de skor baskısı kelam konusu. Hasebiyle korkak oynamak zorunda kalıyor günümüzün teknik adamları. Korkmadan oynayan tek ekibin Beşiktaş olduğunu düşünüyorum. Bunu da katiyen Sergen Yalçın’a bağlıyorum.
“FUTBOLCUYKEN YAPAMADIĞINI BAŞARDI”
-Sergen Yalçın için futbolcuyken antrenmanları sevmez. Disiplinden uzak bir oyuncu derlerdi. Ama Beşiktaş’taki teknik adamlığında tam aksisi bir duruş sergiliyor.
Futbolcularda garip bir şey vardır. Mesela İstek Çalımbay da oyuncu olarak daima uzun uzunluklu futbolcuları tercih eder. (Gülerek) Eminim Sergen Yalçın da daha çok koşmak, daha çok çalışmak istiyordu. Lakin fiziki olarak yetersizliği vardı. Şu anda o vakitlerin acısını çıkarır üzere daha çok çalışkan, daha çok bir ortada olmaya çaba ediyor. Zira şampiyonluğu tek başınıza başaramazsınız. İdare, topluluk ve taraftar bir ortaya gelmedi mi o ekibin şampiyon olması zordur.
“HER ŞEYE KARŞIN BEŞİKTAŞ’TAN VAZGEÇMEZ”
-Rıdvan Dilmen’in geçtiğimiz günlerde toplumsal medyadan yaptığı bir açıklamadan sonra Sergen Yalçın’ın Fenerbahçe ile anlaşacağına dair tezler ortaya atılmıştı. Siz buna ihtimal verdiniz mi?
Ben o haberi okumadım. Lakin ben Sergen Yalçın’ın Beşiktaş’tan ayrılacağını hiçbir vakit düşünmedim. Tanıdığım Sergen Yalçın, son kararında kesinlikle duygusal olur. O açıdan Beşiktaş’ı tercih ettiğini düşünüyorum.
“ALEX’E HAKSIZLIK YAPTILAR”
-Konuklarıma sıklıkla yönelttiğim bir soruyu size de sormak istiyorum. Teknik yönetici olsanız Sergen- Hagi- Alex üçlüsünden hangisini ekibinizde görmek isterdiniz?
Üçü de çok özel oyuncular. Üzerlerine oyun kurulacak isimler. Ancak birini tercih etme talihim olsa doğal olarak Sergen Yalçın’ı seçerdim. Alex için derler ya; ağır oynuyor. Tam karşıtı. Alex, çabuk düşünüp topu en süratli ayağından çıkaran oyuncu. O mevzuda çok haksızlığa uğradı. Alex, inanılmaz bir yetenekti. Hagi, bana nazaran mesleğinin en büyük gelişimini Galatasaray’da yaptı. Barcelona’daki Hagi bu kadar tesirli değildi. Buna karşılık Sergen’in akan oyununda da rolü çok büyüktü. Oyunu yönlendirmede, son tercihte Hagi ve Alex’e oranla daha ağır basıyor.
“BEŞİKTAŞ’TA FUTBOLCUNUN HEYKELİ DİKİLMEZ”
-Fenerbahçe’li taraftarlar Alex’in heykelini dikti. Size nazaran Beşiktaş’ta heykeli dikilecek bir oyuncu var mı?
Bu türlü bir şey Beşiktaş geleneklerine nazaran ters. Bizim toplulukta tek bir futbolcuya heykel dikme konusunda olumlu yaklaşılacağını sanmıyorum. Beşiktaş taraftarı öncelikle grubunu sever. Futbolcularını birbirinden ayırt etmez.
“KUŞADASI’NA GİDİNCE 200’DEN OLDUM”
-Geçmişte pişmanlık olduğunuz bir olay var mı?
Antalyaspor’dan ayrılıp Kuşadası’na gitmem yanılgıydı. Üstün Lig’de 200’üncü golü atma fırsatını kaçırdım. Antalyaspor’da en az 2-3 sene daha oynamalıydım.
“BOLU’YA ATTTIĞIM GOL GÜME GİTTİ!”
-Unutamadığınız maç yahut gol hangisi?
Avusturya ulusal maçında attığım üçüncü gol benim için özeldi. Onun dışında 2-0 kazandığımız Fenerbahçe derbisinde Toni Schumacher’e dönerek attığım gol var. Vole de değil, değişik bir goldü. Ayrıyeten Boluspor’a attığım gol de hoştu. O gün TRT ile Boluspor uyuşmazlık içinde olduğu için kameralara çekilmemişti.
“SAHADAN DEĞİL MEDYADAN KATKI VERECEĞİM”
-Son olarak gelecekten beklentilerinizi yahut planlarınızı sormak istiyorum.
4 yaşında bir kızım var. Önümüzdeki bir iki seneyi aileme ayırmak istiyorum. Teknik adamlıktan uzaklaşağım üzere gözüküyor. Zati yaş olarak da teknik adamlıkta çok büyük maksadım yok. Medyada kalmayı, yorumcu olmayı seviyorum. Yazı yazmaktan da keyif alıyorum. İnşallah önümüzdeki dönem yorumlarımla ve yazılarımla futbola katkı sağlamaya çalışacağım.
FEYYAZ UÇAR İLE BİR SÖZ BİR YANIT
FUTBOL: Hayat
GOL: Nefes
TARAFTAR: Hoşluk
PARA: Bunu tek sözle anlatmak güç. Şayet yaptığınız işi para için yapıyorsanız başaramıyorsunuz. Lakin işinizi sevdiğiniz için yapıyorsanız para size aslında geliyor.
KALECİ: Galatasaray’da merhum Kajganic vardı. Onu çok beğeniyordum. Ruhu şâd olsun.
ARKADAŞ: Recep Çetin
DOLMABAHÇE: Hayal
SIHHAT: Olmazsa olmaz, her şeyin başı
DERBİ: Türk futbolunun lokomotifi
ÇARŞI: Sembol
ŞÖHRET: Süreksiz
KİMLİK KARTI
İSMİ SOYADI: Feyyaz Uçar
DOĞUM TARİHİ: 27 Ekim 1963 (57 yaşında)
DOĞUM YERİ: İstanbul (Aslen Bulgaristan göçmeni)
OYNADIĞI MEVKİİ: Santrafor
FORMA NUMARASI : 7
LAKABI : Kibar Feyzo
FUTBOLCULUK MESLEĞİ:
1979-1981 Avcılar Amatör, 1982-1994 Beşiktaş (170 Gol), 1994-1995 Fenerbahçe (12 Gol), 1995-1996 Antalyaspor (8 Gol), 1996-1997 Kuşadasıspor (6gol)
ULUSAL GRUP MESLEĞİ: 1998-1993 A Ulusal (28 maç-7 Gol)
TEKNİK YÖNETİCİLİK MESLEĞİ : 2000-2001 Çanakkale Dardanelspor (Yardımcı Antrenör), 2001-2002 Göztepe(Yardımcı Antrenör), 2002 Denizlispor (Yardımcı Antrenör), 2002-2004 Beşiktaş(Yardımcı Antrenör), 2005 Karşıyaka, 2006 Malatyaspor, 2006-07 Karşıyaka, 2007 Mardinspor, 2007-09 Altay, 2011-13 Türkiye U20, 2013-14 Altay, 2014-15 Yeni Malatyaspor, 2016-17 Bandırmaspor, 2018 Van BB.
MUVAFFAKİYETLERİ
Beşiktaş: -Süper Lig Şampiyonluğu (4): 1985-86, 1989-90, 1990-91, 1991-92.
-Türkiye Kupası Şampiyonluğu (2): 1988-89,1989-90.
-Süper Kupa Şampiyonluğu (3): 1986,1989, 1992.
-Başbakanlık Kupası Şampiyonluğu (1): 1988.
-Beşiktaş formasıyla Harika Lig’de tüm vakitlerde en çok gol atan futbolcu (170 gol).
-Süper Lig gol hükümdarı 1989-1990: (28 gol).
Ajansspor
