Tolgahan AKKUŞ – AJANSSPOR
1996 Avrupa Şampiyonası ve 1990 ile 2018 Dünya Kupası yarı finallerini saymazsak, İngiltere’nin mesken sahipliği yaptığı 1966 Dünya Kupası şampiyonluğu hariç milletlerarası bir başarısı bulunmuyor. Ada futbolu, 55 yıldır ulusal ekipler düzeyinde kupaya hasret!
Bilhassa, 2000’li yılların başında, çabucak her turnuvaya kağıt üzerinde favori gösterilerek katılan fakat bir türlü arzuladığı sonuçları elde edemeyen İngiltere Ulusal Grubu yakın geçmişte, iyi bir kuşak yakalamasına karşın Ada’ya kupa ile dönemedi. Bilhassa; 2002, 2006, 2010 Dünya Kupası tertipleri ile 2004 ve 2012 Avrupa Şampiyonalarına karşılık gelen, 2002 – 2012 ortası on yıllık dönemde İngiltere; Rio Ferdinand, John Terry, Ashley Cole, Steven Gerrard, Frank Lampard, David Beckham, Paul Scholes, Joe Cole, Michael Owen, Wayne Rooney üzere altın bir kuşakla hiçbir somut muvaffakiyet elde edemedi.
Son olarak; Rusya’da düzenlenen 2018 Dünya Kupası İngiltere için görece beklentileri karşıladı. Toplam piyasa bedeli 1,5 Milyar Euro olan; Jamie Vardy, Harry Kane, Dele Alli, Raheem Sterling, Marcus Rashford, Kyle Walker, Jordan Henderson, Eric Dier, Harry Maguire, Jesse Lingard’lı takımıyla da yarı final görmeyi bildi. Hırvatistan karşısında uzatmalarda yediği golle 2-1 mağlup olan İngiltere tahminen final göremedi lakin Gareth Southgate idaresinde yeni bir nesil yakalama umutlarını yeşertti.
Almanya galibiyeti kırılma noktasıydı
Pandemi kaideleri nedeniyle geçtiğimiz yıl ertelenen ve 11 Haziran’da başlayan EURO 2020’ye bu koşullarda başlayan İngilizler, gösterişsiz lakin sonuca dönük bir takım tercihi ve oyun anlayışıyla küme evresini üç maçta 2 gol atıp, hiç gol yemeyerek, 7 puanla tamamladı ve son 16 cinsine ismini yazdırdı.
- İngiltere 1-0 Hırvatistan
- İngiltere 0-0 İskoçya
- Çekya 0-1 İngiltere
Hırvatistan, İskoçya ve Çekya karşısında ortaya konan oyun ve atak istatistikleri, İngiltere’nin bu turnuvada da beklenen başarıyı gösteremeyeceği formunda yorumlandı. Portekiz, Fransa, İtalya, İspanya, Almanya, Belçika üzere favorilerin olduğu turnuvada İngiltere çok da şanslı görünmüyordu…
Son 16 çeşidinde Almanya ile karşılaşan İngiltere için büyük çoğunluk yolun sonunun geldiğini düşündü. İngiltere beklenenin tersine Almanya ile denk bir oyun ortaya koyup, 90 dakikayı Raheem Sterling ve Harry Kane’in golleriyle 2-0 tamamlayıp Almanya’yı turnuvanın dışına itince hem kendine olan itimadı arttı hem de rakipler ve spor kamuoyu nezdinde algıları kendi lehine değiştirmeyi başardı. Almanya galibiyeti İngilizler açısından net bir kırılma noktasıydı. İngiltere’nin Almanya’yı saf dışı bırakarak çeyrek finale yükselmesi, Ada’da “İt’s coming home” tezahüratlarının daha yüksek bir notadan söylenmesini sağladı.
İngilizlerin oyununu beğenmeyen ve turnuvanın kalan kısmında kendilerine çok da baht tanımayan bir çoğunluk için tesadüften öte olmayan Almanya galibiyetinin İngilizleri mental olarak hangi düzeye taşıdığı daha sonra anlaşılacaktı…
Eşleşme talihi
İngilizler final yolunda eşleşme avantajını ceplerine koymuşlardı. Kendilerine zorluk çıkarma ihtimali daha çok olan yüksek profilli gruplar, final yolunun öbür kanadında birbiriyle eşleşirken İngiltere son 4 yolunda Ukrayna ile karşılaştı. İngilizler bu karşılaşmayı, erken bulduğu gollerle 4-0 üzere net bir skorla geçti. Jordan Henderson’ın birinci ulusal ekip golünü kaydetmesi, Harry Kane’in 2 gollük bir katkı vermesi, Harry Maguire’ın oyunu ve skora bir gollük katkısı, oynanan futbol, odaklanmış bir grup imajı, yarı finale yükselen İngilizlerin gaye gerçekleştirmeye olan inancını bir ünite daha yükseltti. İngiltere Euro 2020’de son 4’e kalmayı başarmış, bunu yaparken kalesinde gol de görmemişti…
Yarı finalde İngilizlerin rakibi, turnuvanın en insanı kıssasını yazan Danimarka oldu. Danimarka’lı Christian Eriksen’in küme birinci maçında Finlandya karşısında maç esnasında kalp ritmi bozulmuş ve oyun esnasında yere yığılmıştı. Tüm sporseverlerin yüreğini ağzına getiren bu olay sonrası maç yarıda kesilmiş, birkaç saat sonra kaldığı yerden devam etmişti. Danimarka’lı futbolcuların karmaşık hislerle oynadığı karşılaşma Finlandya’nın 1-0’lık üstünlüğüyle tamamlanmıştı. Akabinde Belçika’ya da 2-1 mağlup olan Danimarka, son 16 bahtını son maça bırakmıştı. Eriksen’in sıhhatine kavuştuğu, tüm sporseverlerin de Eriksen ve Danimarka ekseninde toplandığı konjonktürde Danimarka küme son maçında Rusya’yı 4-1’le geçerek derin bir nefes aldı. Finale giden yolda karşılaştığı birinci rakibi Galler’i 4-0, ikinci rakibi Çekya’yı da 2-1 mağlup eden Danimarka ismini yarı finale yazdırmış oldu.
Bu senaryoyla son 4’e kalan Danimarka karşısında İngilizler kağıt üzerinde favori olsa da, Danimarka’nın grup oyununun daha güçlü olduğu, İngilizler’in finale çıkmasının kolay olmadığı çokça konuşuldu. Bu türlü bir ortamda, Wembley’de 60.000’i aşkın İngiliz taraftar önünde karşı karşıya gelen iki ekip, finalde İtalya’nın rakibi olmak üzere kıyasıya bir gayret ortaya koydu. Birinci yarıda Damsgaard’ın hoş frikik golüne, İngilizler Simon Kjaer’in kendi kalesine attığı (atmak zorunda kaldığı) golle karşılık verdiler. İkinci yarı, bilhassa 60’ıncı dakikadan itibaren oyun ve konum üstünlüğünü net formda eline alan İngilizler maçın olağan müddetinde bir gol kaydedemeyince karşılaşma uzatmalara taşındı.
Uzatma kısımlarında Danimarka’nın maçı penaltılara taşıma isteği ve bu yaklaşımın getirdiği kapanma İngilizlerin rakip ceza alanı içinde daha da tesirli olmasına yol açtı. Bu konumların birinde Steerling ceza alanı içinde yerde kaldı ve İngiltere penaltı kazandı. Rakip müdahalesinin penaltı kararı için kâfi olup olmadığı hala tartışılsa da, VAR incelemesinden de penaltı yorumunun gelmesi tartışmaların alevini biraz dindirmiş oldu. Harry Kane penaltıyı gole çeviremedi lakin kaleciden dönen topu takip ederek bileşik konumu gol ile sonuçlandırdı. Böylelikle İngilizler uzatmaların birinci yarısın son anlarında skor üstünlüğünü eline geçirdi. Kalan kısımda Danimarka bir varlık gösteremeyince İngilizler 55 yıl sonra birinci sefer milletlerarası bir turnuvada ismini finale yazdırmış oldu.
İngiltere finalde! Rakip İtalya…
2018’deki dördüncülüğün mimarı olarak işaret edilen Teknik Yönetici Gareth Southgate, bu kuşakla 2018’in üzerine inşa ettikleriyle bu sefer beklentileri karşılamak ve İngiltere’nin 55 yıllık kupa hasretini sonlandırmak istiyor. Turnuva öncesinde; Aaron Wan-Bissaka, Eric Dier, Patrick Bamford, Jamie Vardy üzere isimlere yer vermediği, küme etaplarında da Jack Grealish, Jordan Henderson, Phil Foden’a yeteri kadar mühlet vermediği için tenkitlerin maksadı olan Southgate, grubunu finale taşıyınca Ada basını tarafından yere göğe sığdırılamıyor. Eleme Kümesi’nde oynadığı sekiz maçta, 37 gol ve yedi galibiyetle Euro 2020 biletini alan İngiltere, turnuvada da kalesinde sadece bir gol görerek argümanını bugüne taşımış oldu. Final elbet hiç kolay olmayacak çünkü İngilizlerin rakibi güçlü İtalya!
Türkiye ile tıpkı kümede yer alan ve tahminen de birinci maçta ortaya koyduğu oyun ve aldığı skorla ulusal ekibimiz için şampiyonayı başlamadan bitiren İtalya hem kümelerde, hem de sonraki cinslerde epeyce başarılı bir performans ortaya koydu.
- Türkiye 0-3 İtalya
- İtalya 3-0 İsviçre
- İtalya 1-0 Galler
- İtalya 2-1 Avusturya
- Belçika 1-2 İtalya
- İtalya 1-1 İspanya (Penaltılarla İtalya kazandı)
Donnarumma, Bonucci, Chiellini, Verratti. Barella, Locatelli, Immobile, Insigne, Chiesa üzere yıldızlarıyla ve daha da ötesi takımdaşlığı ve oyun gücüyle İtalya an itibariyle kupanın favorisi olarak gösteriliyor. İngiltere ise Wembley’de 60.000 taraftarının önünde, 55 yıllık kupa hasretini gidermek ve tarihe geçmek için alanda olacak. Bu saha ve seyirci avantajını da düşününce kupanın İtalya ile İngiltere’nin tam ortasında durduğunu söylemek sanırım yanlış olmaz.
Başarıyı belirleyen onlarca parametreden farklı olarak; hem gündelik omurdaki uğraşlarda hem de spor müsabakalarında, bu tip öykülerin finali çoğunlukla, “daha çok gereksinimi olanın ve daha çok isteyenin” amacına ulaştığı formda yazılır. Kimin daha çok muhtaçlığı var ve kim daha çok istiyor?
Takdiri sizlere bırakıyorum…
Keyifli seyirler.
Ajansspor