Rıdvan Yılmaz: “İngiltere’ye gidebilirim”

AJANSSPOR-HABER

Beşiktaş’ın 19 yaşındaki genç sol beki Rıdvan Yılmaz, TamSaha Mecmuası’na açıklamalarda bulundu.

21 Mayıs 2001 Gaziosmanpaşa İstanbul doğumlusun. Gaziosmanpaşa’da nasıl bir çocukluk geçirdin?

Sultangazi’de yaşıyorum. Futboldan evvel sokakta büyüdüm ben. Daima sokakta top oynardım. Annemle babam, benimle abimi içeri sıkıntı sokardı. Dışarıda yemek yerdim sokakta top oynayabilmek için. Mahalle arkadaşlarımla top oynardık daima. Evvel abim başladı futbola. Annem de futbol meraklısı. Babamdan daha fazla meraklı. Annem, babama, “Bari Rıdvan’ı da futbola yazdıralım. Tolgacan’la birlikte gitsinler” dedi. Ondan sonra abim başladı futbola. Hocanın yanına gittik. Annem Erkan Hocama, “Rıdvan’da bir ışık yoksa alalım, okula devam etsin; ağabeyi futbol oynamayı sürdürsün” dedi. Hocam, “Abisini alın, Rıdvan devam etsin” yanıtını verdi. Bir mahallede spor okuluna gidiyorduk. Orada vazife yapan Erkan Hocam bu karşılığı verdi. Bir yıl sonra Erkan Hocam beni Beşiktaş’a gönderdi. Orada arkadaşı vardı; Haluk Hoca (Özgerçek)… Haluk Hoca ile idmana çıktım. 2001-2002 yaş kümesi yoktu. Antrenman bitiminde Haluk Hoca bana, “Seni buraya alalım mı?” diye sordu. Ben de, “Beğendiyseniz alın hocam” dedim. “Tamam o vakit, yarın gel başla” karşılığını verdi.

Baban, annen, varsa kardeşlerin ne işle meşguller?

Babam dokuma işiyle uğraşıyor. Annem konut hanımı. Abim amatör kümede futbol oynamaya devam ediyor. Marmara Üniversitesi Vücut Eğitimi Yüksek Okulu’nu bitirdi; orada devam ediyor. Özel antrenörlük yapmaya çalışıyor.

Ailende abin haricinde sporla ilgilenen birileri var mıydı?

Profesyonel olarak yalnızca ben varım. Lakin geniş ailemizde herkes top oynadı. Amcamın çocukları hala oynuyor. Bulgar göçmeniyim ben. Aslen Bursalıyım. Dedelerim Bursa’ya göçmüşler.

Okul hayatın hakkında da bilgi verir misin?

Ortaokulu bitirip liseye geçtikten sonra bir tercih yapmam gerekiyordu. Futbolla daha çok ilgilenmeye başladım. Ulusal Kadrolara geldikten sonra bu ilgim daha da arttı. Lisede okula çok fazla gidemedim. Üniversite imtihanlarına katıldım lakin başaramadım. Üniversite okumayı çok istiyorum. Hayalim bu. Yabancı lisan eğitimi alıyorum. Pandemide orta verdim lakin İngilizce çalışıyorum. Çalışmam da gerekiyor esasen. Zira grup arkadaşlarım daima yabancı…

Seninle birlikte başlayan birçok arkadaşın futbolcu olamadı fakat sen bunu başardın. O arkadaşlarına nazaran neyi farklı yaptığını düşünüyorsun?

Bunda en büyük sebep babamdır. Babam hiçbir vakit beni pohpohlayan ya da öven bir adam olmadı. Yanlışlarımı söyler, doğrularımı söylemezdi. Beni bu türlü yetiştirdi. Ben de bunun bilincindeyim zati. Her vakit işimi ciddiye aldım. İdman günü of-puf yapmadım. 50 metre koşulacaksa, 40 metreden dönmedim. Çalışmaktan hiçbir vakit kaçmadım. Sabah 06.00’da kalkıp, akşam 21.30’da konuta geldim okurken… O vakitler bile daima ekstra çalıştım. Elimde hangi alet varsa onunla çalıştım. Hatta çok küçükken, sol açık oynarken kesik yemiştim. Topu kaldıramıyordum. O kadar zayıftım. Kendime çok sert bir top aldım. Bütün gün duvara vurdum o topu ve bacaklarımı güçlendirmeye çalıştım. Her vakit çalışmaktan öteki bir dermanım olmadığını biliyordum. Sonra bir yaşa geldikten sonra özel antrenörüm oldu. Onunla bir arada çalıştım. Daha iyi yerlere gelebilmek, ileride iyi bir hayata sahip olabilmek için bu yaşlarda çok çalışmak gerekiyor.

Beşiktaş’ın altyapısında futbola başladığını görüyoruz. 27 Şubat 2013’te filiz lisansın çıkıyor. Beşiktaş’ta nasıl bir altyapı eğitimi aldın?

Altyapı hocaları çok kaliteli isimler. Bütün oyuncularla özel ilgileniyorlar. O zamanki kurallar şimdiki üzere değil. Saha olsun, tesis olsun, o vakitler bu kadar iyi değildi. Fakat ellerinden geldiğince bize takviye olmaya çalıştılar. 11 yıldan beri Beşiktaş’tayım, şu anda özkaynak tertibinin çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Beşiktaş’a geldiğimde 7 yaşındaydım. Fulya Tesisleri çok hoş. Bir vakit sonra diyetisyenimiz; psikoloğumuz oldu. Bize çok kıymet verdiler. Hocaların hak yediğini düşünmüyorum. Buralara geldim ancak gelene kadar yedek kaldığım periyotlar de oldu. Hiç kimseye bir dargınlığım yok. Her şey olması gerektiği üzere oldu. Onlara çok teşekkür ediyorum.

2013’ten 2018’e kadar Beşiktaş’ın altyapı kadrolarında gayret ettin ve sonrasında profesyonel mukaveleye imza attın. Gelişim liglerinde geçen bu yılları nasıl anlatırsın?

U13, U14, U15’te her şey spor gayeli gidiyor. Ancak U16’dan sonra bilhassa Ulusal Grup yaş kategorisine girdikten sonra bu işi profesyonel olarak yapma sorumluluğunu hissediyorsunuz. O periyotta benden daha fazla fark edilen, göze çarpan arkadaşlarımız vardı. Lakin şu anda 2. Lig’de, 3. Lig’de oynuyorlar. Benim dönemimden Üstün Lig’de oynayan bir tek ben varım. İnsan her vakit istikrarlı olmalı. Üç maç iyi oynayıp iki maç makûs olunca kimsenin gözünde bedel kazanamıyorsunuz. Makul bir çizgide olmanız gerekiyor. 70’in altına hiç düşmemen lâzım. O yüzden muvaffakiyet daima istikrara karşılık gelen bir şey.

8 Nisan 2019 tarihi senin için değerli. Zira o tarihte Beşiktaş formasıyla birinci sefer bir Muhteşem Lig maçına çıktın. Çaykur Rizespor deplasmanında 7-2 kazandığınız maçın son iki dakikasında forma giydin. O maçı nasıl hatırlıyorsun? Muhteşem Lig’de forma giymek nasıl bir his?

O maçı hatırlamamak elde değil. Şenol Güneş Hocam vardı o vakit. Sağ olsun beni A grupta tuttu genç yaşıma ve düşük fiziğime rağmen… Beşinci golü attıktan sonra hocam beni ısınmaya gönderdi. Ben de çok sabırsızlanıyorum. Hocama bakıyorum daima. Şenol Hocam beni yanına çağırdı. 82. dakikada oyuna girecektim. Fakat oyun bir türlü durmadı. Şenol Hocam, “Ne bahtsız adamsın, oyun durmadı” dedi. Sonra oyun durdu ve girdim. Oyuna girdikten sonra yaşadığım atmosfer hakikaten çok fevkaladeydi. O kadar deneyimli isimlerle alanda olmak nitekim çok gurur vericiydi. Şenol Hocama çok teşekkür ediyorum.

2019-2020 döneminde seni Harika Lig’de aralıklarla görmeye başladık. 6 Üstün Lig, 1 Türkiye Kupası maçında forma giydin. Geçen dönemi nasıl değerlendirirsin?

Geçen dönem birinci sefer Göztepe maçında alana çıkmıştım. Abdullah Hocamın yardımcısı olan Şenol Fidan Hocam bana forma talihi vermişti. Çok teşekkür ediyorum kendisine. Ondan sonra pandemi girdi ortaya. Ben hissediyordum oynayacağımı. Sonra Sergen Hocam beni oynatacağını söyledi sağ olsun. Murat Hoca, Ozan Hoca daima konuştular benimle. Sonra oynamaya başladım. Elimden gelen her şeyi yapmaya çalışıyordum. Bizden çok deneyimli oyuncularla tıpkı düzeyde oynamamızı bekliyorlar lakin şu anda mümkün değil. Biz elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Oynayarak pişeceğiz. Sağ olsun hocam bana Antalyaspor ve Konyaspor maçlarında baht verdi. Elimden gelen her şeyi yapmaya çalıştım. Sergen Hocamın takımında kalmaya, Beşiktaş’a tutunmaya uğraştım. Altyapıdan çıkmış oyuncu etiketinden kurtulmak, bana profesyonel futbolcu gözüyle bakılmasını sağlamak istiyordum. Topluluğumuzu memnun etmeye çalıştım. Benden yana memnunlarsa ne memnun bana…

Bu dönemin Beşiktaş ismine dertli başlamasını nasıl değerlendiriyorsun?

Güya kadro olarak tam adapte olmuş değiliz. Taraftarlar bizden çok şey bekliyor. Çok büyük bir topluluğuz. Ancak iyi sonuçların geleceğini biliyorum. Tekrar doruğa oynayacağız. Yalnızca biraz vakte gereksinimimiz var. Transferde birçok oyuncu gelip gitti. Bir sürü külfet yaşadık. Ulusal orta iyi oldu. Kısa müddette toparlanacağımızı düşünüyorum.

Beşiktaş’ta geçtiğimiz dönemlerde Caner Erkin üzere çok kıymetli bir sol bek markası forma giydi. Birlikte geçirdiğiniz devirde ondan neler öğrendin? Nasıl bir irtibatınız vardı?

Caner abi ile aramız çok iyiydi. Bana daima, “Şunu yapman lâzım, bunu yapman lâzım” diyordu. Saha dışında bana daima anılarını anlatırdı. Yalnızca futbol konuşmazdık. Hayata dair de çok konuşuyorduk. Caner Erkin, Türkiye’ye gelmiş en iyi sol beklerden bir adedidir. Tahminen de en iyisidir. Ondan öğrendiğim çok şey var. Gördüğüm en kıymetli şey ise hırsı oldu.

Düzgün bir sol bekin hangi özelliklere sahip olması gerektiğini düşünüyorsun? Bu bağlamda kendi muhasebeni nasıl yapıyorsun?

Bana sorarsanız futbol büsbütün zekâ ve sezgi oyunu. Bence benim en değerli özelliğim sezgilerim. Top gelmeden düşünüyorum. Fizik çok kıymetli lakin şayet oyun alımla kimi şeyleri kapatabiliyorsan fiziğin çok bir manası kalmıyor. Yaşıma nazaran fizikî eksikliğimden ötürü çok yıprandığım yahut berbat göründüğüm bir maç hatırlamıyorum. Beni çok fazla zorlayan fizik gücü kuvvetli futbolcu da tanımıyorum. Bana kalırsa futbolda sol bekte olması gereken şeyler zekâ, çabukluk ve sezgi…

Genç oyuncular vakit zaman sert tenkitler alabiliyor. Büyük topluluklarda genç oyuncuların bu tenkit ve yansılara baş etmesi kolay değil. Sen nasıl bir usul izliyorsun ve sana kimler dayanak oluyor?

Taraftarımızın haklı olduğu durumlar var. Bizden çok şey bekliyorlar ve bu da hakları… Şu vakte kadar çok sert tenkit almadım. Televizyonda konuşanlar yapıyor bunu… Söylenecek çok şey var lakin ben alanda konuşayım… Genç yaşımda burada sana konuşursam, bu çok yanlış yerlere çekilecektir. O yüzden ben karşılığımı alanda vermeyi istiyorum.

Uzun bir ortadan sonra, Necip Uysal’dan bu yana altyapıdan oyuncuları yine ekipte görüyoruz. Kendi aranızda nasıl bir dayanışmanız var. Neler konuşuyorsunuz?

Çok fazla genç oyuncu var şu an. Ersin, Kartal, Erdoğan… Dostluklarımız çok iyi. Bundan evvel çıkan arkadaşlarımın hepsiyle diyalog içerisindeyim halen… Beşiktaş A kadrosunda idman yapmak çok hoş. Ayrıyeten ortam içinde bulunmak da çok hoş. Gençler olarak daima birbirimize dayanak oluyoruz. Yanlışlarımızdan ders çıkartıyoruz. Birbirimize güveniyoruz. Her şey olması gerektiği üzere. Onlara da çok teşekkür ederim. Benim burada olmamın en büyük sebebi ekip arkadaşlarım. Onlar bana gerektiği yerde pas atmasaydı, bana takviye olmasaydı tahminen burada olmayabilirdim.

Ulusal Kadrolar mesleğine baktığımız vakit ay-yıldızlı formanın gediklilerinden olduğunu görüyoruz. U16, U17, U18, U19, U21 gruplarında tekraren forma giydin. Ulusal oyuncu olmak nasıl bir his?

Çok hoş bir his. Ulusal Ekibe gelebilmek için çok çalışıyordum. Beni birinci olarak Ahmet Ceyhan Hocam Ulusal Gruplara almıştı. Kendisine çok teşekkür ediyorum. Ondan evvel hiç gelmemiştim. Burada çok kişi toplandı, 200 kişilik karmalar oldu lakin hiçbirisine çağırılmadım. Antalya’da oynanacak İtalya maçında Ahmet Hocam beni takıma almış. Okulda bilgisayar dersindeydim. Yanımda arkadaşım Kerem vardı. “Gel bakalım, takım açıklanmış” dedi. Ben hiç beklemiyordum. İtalya maçı sonuçta… Kendimi bir gördüm, ağlamaya başladım. Kerem’le birbirimize sarıldık. Annemi, babamı aradım. Çok keyifli oldular. Ulusal Kadro formasını giymek fevkalade bir his. Tanım edilemez. Anlatamam bunu…

Tolunay Kafkas’la birinci olarak Andorra maçında birlikte oldunuz. Tolunay Hocanın getirdiği değişiklikler nedir? Onu nasıl tanımlarsın?

Beşerler Tolunay Hocayı dışarıdan çok sert mizaçlı biri zannedebilir. Tanımayanlar doğal ki… Lakin ben kendimi Tolunay Hocama çok yakın hissediyorum. Çok cana yakın. U17 Avrupa Şampiyonası oynamıştık; bizimle birlikte oraya gelmişti. Bizimle konuşuyor, “Bu ülkede yabancıların yerine sizin oynamanız lâzım. Çok değerlisiniz” diyordu. Ekip içerisinde bizimle daima olumlu konuşan, bizi hiçbir vakit kötülemeyen, yaptığımız yanlışları bile üstüne alan bir teknik adam. Bize çok şey öğretmeye çalışan ve öğrettikten sonra da uygulatan bir teknik adam.

Seyircisiz maçlar seni nasıl etkiliyor?

Birinci seyircili maçımı Rize’de oynadım. Ondan sonra Göztepe maçında birinci 11 oynadığım için seyircili maçı orada çok hissettim. Bence seyircili maçlar çok daha hoş. Deplasmanlarda oynamak güç olur. Kendi sahanda taraftarın sana sahip çıkıyor. Hatta şu anda gösterdiğin performansın daha iyisini sergileyebiliyorsun. Lakin seyircisiz oynamak, maça konsantre olma açısından biraz daha problemli. Keşke maçlar seyircili oynanabilse…

Futboldan kazandığın birinci parayla neler yaptın?

Futboldan kazandığım bütün paramı aileme veriyorum. Yatırımımı onlar yönetiyor. Onlar bana harçlık verir, onunla yönetim ederim. Almam gereken her şeyi ailem alıyor.

Şimdi çok genç bir oyuncusun. 2023 yılına kadar mukavelen var. Beşiktaş’ta kendine nasıl bir meslek planlıyorsun?

Beşiktaş’ta geçen sene maç oynadım. Az çok kendimi kanıtlıyorum yavaş yavaş… En son Gençlerbirliği maçında oynadım. Elimden geleni yapmaya çalıştım. Formayı alıp, bırakmamak üzere bir hayalim var. Kim gelirse gelsin Beşiktaş’ta formayı bırakmak istemiyorum. Natürel ki Avrupa hayalim var. Teklif gelirse düşünürüm. Hayallerim ortasında var bu. Küçüklükten beri hayalim yurt dışında oynamak. İnşallah Beşiktaş taraftarının önünde oynayıp da giderim.

Hangi ligleri hayal ediyorsun?

İngiltere’de oynamak en büyük hayalim. Çok kaliteli bir lig. Ancak İngiltere’ye gidip yedek oturacağıma, öteki bir ekipte oynayıp, sonra İngiltere’ye gidebilirim. Kendini göstereceğin yer sahadır. Birinci başta oynayacağım kulübe gitmek isterim.

Forma giymediğin yalnızca A Ulusal Ekip kaldı. A ulusal forma hakkında neler düşünüyorsun?

A ulusal forma çok yakın bir hayal… Âlâ oynadıktan sonra gidilmeyecek bir yer değil. Şayet bu türlü bir şey olursa amaçlarımın yarısından fazlasını başarmış olurum. Devamlı oynamak isterim. Full kalmak isterim orada. İnşallah Beşiktaş’ta çok oynayıp, A Ulusal Takım’da da kalıcı olmak isterim.

Futbolda artık atletik oyuncular görüyoruz. Mesela Antoine Griezmann orta uzunluklu bir oyuncu olmasına karşın makine üzere bir bedene sahip. Bu türlü bir fiziğe ulaşman gerektiğini düşünüyor musun? Fizik çalışmaları yapıyor musun?

Türkiye futbol manasında maalesef geriden gelen bir ülke… Adamlar benim şu anda çalıştığım programı tahminen 13 yaşında çalışmaya başlıyor. Ben ne vakit fitness gördüm? 16 yaşından sonra… Adamlar 10 yaşından sonra Core Training yapmaya başlıyor. Ortamızda çok büyük bir fark var. Onların fizik kalitesine nazaran biz düşüğüz lakin ben ne fizikli oyuncular gördüm ki, hiçbir şey olamadılar. Her şey fizik değil. Griezmann evet orta uzunluklu; daha kısa oyuncular da var. Ancak benim şu an kısa olmam, güçsüz olduğum manasına gelmiyor. Onlar çok atletik. Biz yeteneğimizle yürüyoruz. Çağlar abi olsun, Cengiz olsun yurt dışına açılan çok oyuncumuz var. Burak abi 35 yaşında transfer yaptı. Kolay değil Lille üzere bir kadroya gitmek. Kimse almaz olağanda ancak Burak abi başardı.

Kendine örnek aldığın ya da beğendiğin futbolcular var mı? Türkiye ve dünyada mevkiinde hangi isimleri beğeniyorsun?

Türkiye’de Caner abi var şu anda… Onunla çalıştığım için Caner abi. Yurt dışında Marcelo’yu çok seviyorum. Bayern Münih’e benimle birebir yaşta olmasına karşın damga vuran Alphonso Davies var… Onu çok beğeniyorum. Çok iyi bir sol bek… Lakin idolüm Marcelo diyebilirim.

İstanbul’da nasıl bir hayatın var? Boş vakitlerinde neler yaparsın?

Konutum İstanbul’da lakin uzak olduğu için tesiste kalıyorum. Esasen arkadaşlarım da orada. Ersin de tesiste kalıyor. Fitnessa giriyoruz. Daha kolay oluyor bizim için. Tesisten dışarı çıkmıyoruz genelde. Dışarıda gezmeyi fazla sevmem. Tesislerde kalmayı tercih ediyorum. Dışarıda bazen yemek yiyoruz. Boş vakitlerimde bazen oyun oynuyor, bazen toplumsal medyada geziyorum. Vakit zaman ailemin yanına gidiyorum. Küçük kız kardeşim var; onunla ve ağabeyimle vakit geçiriyorum.

Rıdvan Yılmaz bu dönem Beşiktaş formasıyla 2 maçta alana çıktı. Genç oyuncunun mukavelesi 2023 yılına kadar devam ediyor.

Ajansspor

Exit mobile version