İtalya Serie A devlerinden Inter’de forma giyen Belçikalı futbolcu Romelu Lukaku, The Players Tribune mecmuasındaki röportajında his yoğunluğu yüksek açıklamalar yaptı.
İşte Harun Gündüz’ün derlediği röportajdan kesitler:
“Beş parasız olduğumuzu anladığım anı tam olarak hatırlıyorum. Annemin yüzündeki ifadeyi hala unutamıyorum. Altı yaşındaydım ve okul molası sırasında öğlen yemeği için konuta geldim. Annemin menüsünde her gün birebir şey vardı: Ekmek ve süt.”
Yoksulluk ile geçen bir çocukluk hikayesi…
Baba Lukaku’nun futbol hayatının son yıllarında, yoksulluğu ve çaresizliği küçük Romelu’ya hissettirmemeye çalışan annesi ile ilgili bir anısından bahseden Lukaku, “Çocukken aklından bile geçirmiyorsun. Lakin sanırım buna gücümüz yetti. Sonra bir gün meskene geldim ve mutfağa gittim. Annemi her zamanki üzere bir kutu sütle birlikte bir şeyler karıştırırken gördüm. Her şeyi sallıyordu, neler olduğunu anlamadım.”
Sonra öğlen yemeğimi bana getirdi ve her şey yolundaymış üzere gülümsüyordu. Süte su karıştırıyordu. Bütün hafta yetecek kadar paramız yoktu. Beş parasızdık. Yalnızca yoksul değildik. Babam profesyonel bir futbolcuydu ancak mesleğinin sonundaydı ve paranın tamamı gitmişti.” dedi.
Televizyon, elektrik, sıcak su…
“İlk giden şey de kablolu TV oldu. Gece meskene gelirdim ve ışıklar kapanırdı. Bir seferde iki, üç hafta elektrik yok. O vakit banyo yapmak isterdim fakat sıcak su olmazdı.”
Sütü, su ile karıştıran bir çaresizlik…
“Annem ocakta çaydanlıkta su ısıtırdı duşta başımın üstüne ılık suyu bir fincanla sıçratırdım. Hatta annemin sokağın aşağısındaki fırından ödünç ekmek aldığı vakitler oldu. Çaba ettiğimizi biliyordum. Lakin suyla sütü karıştırdığında, bittiğini anladım. Bu bizim hayatımızdı.”
Küçük Lukaku’nun büyük hayali: Futbol
Futbol ile kendini ve ailesini fakirlikten kurtarma hayallerini annesine küçük yaşlarında anlattığını belirten Romelu, “Ama yemin ederim ki o gün kendime bir kelam verdim. Güya biri parmaklarını şıklattı ve beni uyandırdı. Tam olarak ne yapmam gerektiğini biliyordum. Kardeşim ve annemle karanlıkta söylediğimiz duaları ve inancımızı, hatırladım.
Kendime verdiğim kelamı bir mühlet içimde tuttum. Birtakım günler okuldan meskene gelir ve annemi ağlarken bulurdum. Sonunda ona bir gün dedim ki; Anne, bu değişecek. Göreceksin. Anderlecht için futbol oynayacağım ve bu yakında olacak. Uygun olacağız. Artık endişelenmenize gerek yok.” dedi.
Oynadığı her maç finaldi…
Hayatında futbol oynadığı her anın final niteliği taşıdığını belirten Romelu Lukaku, “Babama, ‘Ne vakit profesyonel futbol oynamaya başlayabilirim?’ diye sordum. ‘On altı dedi’ ‘Tamam, on altı o zaman’ dedim. Size bir şey söyleyeyim, oynadığım her maç finaldi. Parkta oynadığım vakit finaldi. Anaokulunda, mola sırasında oynadığımda da finaldi. Muhakkak ciddiyim.” tabirlerini kullandı.
Ayrımcılığa maruz kaldı…
Beden yapısı ve cilt renginden dolayı ırk ayrımcılığına uğradığını açıklayan Belçikalı futbolcu, “Her vuruşumda topun kapağını koparmaya çalışırdım. Tam güç. R1 tuşuna hiç basmadım zira FIFA’ya sahip değildim. Playstation’ım yoktu. Büyümeye başladığımda, kimi öğretmenler ve ebeveynler beni gerilime sokmuştu.
Yetişkinlerden biri ‘Hey, kaç yaşındasın?’ dediğini birinci duyduğum anı asla unutmayacağım. ‘Hangi yılda doğdun?’ 11 yaşındayken Lierse genç grubunda oynarken ve öteki grubun ebeveynlerinden biri alana çıkmamı engellemeye çalıştı. ‘Bu çocuk kaç yaşında? Kimliği nerede? O nereli?’
Nereliyim diye düşündüm. Antwerp’te doğdum. Belçikalıyım. Babam orada değildi, zira deplasman maçlarıma gelecek arabası yoktu. Yapayalnızdım ve kendimi savunmam gerekiyordu. Gittim ve kimliğimi aldım. Belçika tarihinin en iyi futbolcusu olmak istedim. Gayem buydu.
Yeterli değil. Kusursuz değil. En iyisi. Birçok şey yüzünden çok öfkeyle oynadım. Konutumuzda dolaşan fareler yüzünden… Şampiyonlar Ligi’ni izleyemediğim için… Ebeveynlerin bana nasıl baktığını gördüğüm için… 12 yaşımdayken 34 maçta 76 gol attım ve hepsini babamın ayakkabılarıyla yaptım.” sözlerini kullandı.
Dedesini kaybetti…
Hayatındaki en kıymetli insanlardan biri olan dedesini kaybettiğini söyleyen Lukaku, “Bir gün dedemi aradım. Hayatımdaki en kıymetli insanlardan biriydi. Annem ve babamın geldiği Kongo ile olan tek bağlantımdı. Ona telefonda ‘Evet, 76 gol attım ve ligi kazandık. Büyük ekipler beni fark ediyor.’ dedim ve çoklukla o, her vakit futbolumu duymak isterdi. Fakat bu sefer garipti.
Bana; ‘Evet, Rom. Bu kusursuz. Ancak bana bir iyilik yapar mısın?’ diye sorduğunda, ‘Evet, nedir büyükbaba?’ diye sordum. ‘Kızıma bakabilir misin lütfen? Bana kelam verebilir misin? Kızıma göz kulak ol. Benim için ona göz kulak ol, tamam mı?’ diye sordu. ‘Evet, büyükbaba anladım. Sana kelam veriyorum.’ dedim.
O konuşmadan sonra başım çok karışmıştı ne olduğu anlayamamıştım. Beş gün sonra dedem vefat etti. Ve sonra sahiden ne demek istediğini anladım. Düşünmek beni çok üzüyor, keşke Anderlecht için oynadığımı görmek için dört yıl daha yaşayabilseydi. Sözümü tuttuğumu görmek için…” dedi.
Verdiği kelamları yerine getirdi…
İçinde ukte kalanları ve annesine verdiği kelamları bir bir yerine getirmeye başladığını anlatan Romelu, “Anneme 16 yaşımda başaracağımı söylemiştim lakin 11 gün geciktim. 24 Mayıs 2009. Playoff finali. Anderlecht’le Standard Liege’e karşı. Anderlecht ile profesyonel kontratımı 13 Mayıs doğum günümde imzaladım. Birinci paramla çabucak yeni bir FIFA oyunu ve bir kablolu tv paketi satın almıştım.” biçiminde konuştu.
Irkçılık daima devam etti…
Kongo asıllı bir insan olarak, Belçikalı olmanın zorluklarından bahseden yıldız futbolcu, “İşler iyi gittiğinde, gazeteler bana Belçikalı forvet Romelu Lukaku diyorlardı. Berbat gittiğinde de bana Kongo asıllı Belçikalı golcü Romelu Lukaku diyorlardı. Oynama formumdan hoşlanmıyorsanız, sorun değil. Ancak ben burada doğdum. Antwerp, Liege ve Brüksel’de büyüdüm.
Kendi ülkemdeki birtakım insanların neden başarısız olduğumu görmek istediklerini bilmiyorum. Hakikaten bilmiyorum. Chelsea’ye gittiğimde ve oynamadığımda bana güldüklerini duydum. West Brom’a kiralık gönderildiğimde bana güldüklerini duydum.
Anderlecht için oynamayı hayal ettim. Vincent Kompany olmayı hayal ettim. Fransızca olarak bir cümleye başlayıp Felemenkçe bitireceğim ve geldiğim yere bağlı kalarak biraz İspanyolca, Portekizce yahut Lingala konuşacağım diye hayal ettim. Ben Belçikalıyım.
Bu beşerler mısır gevreğimize su döktüğümüzde yanımda değildi. Hiçbir şeyim yokken yanımda olmayanlar, beni sahiden anlayamazlar. Çocukken 10 yıl Şampiyonlar Ligi izleyemedim. Okulda bütün çocuklar final hakkında konuşurken ne olduğu hakkında fikrim olmazdı.
Neden bahsettiklerini biliyormuş üzere davranmak zorunda kaldım. 2002 yazında Ronaldo’yu, Dünya Kupası Finali’nde izlerken ayakkabılarımda delikler olduğunu hatırlıyorum. Büyük delikler. On iki yıl sonra Dünya Kupası’nda oynadım.” tabirlerini kullandı.
“Keşke onunla bir kere daha görüşebilseydim”
Dedesinin ölmemesini ve ailesine rahat bir hayat sunduğunu görebilmesini istediğini belirten Romelu Lukaku, “Sadece sahiden dedemin bunlara şahit olmasını isterdim. Premier Lig’den bahsetmiyorum. Manchester United değil. Şampiyonlar Ligi değil. Dünya Kupaları değil. Demek istediğim bu değil. Keşke dedem şu an sahip olduğumuz hayatı görebilseydi. Keşke onunla bir kere daha telefonla görüşebilseydim ve ona haber verebilseydim. Sana söylemiştim. Kızınız iyi. Dairede daha fazla fare yok. Artık yerde uyumak yok. Artık gerilim yok. Artık iyiyiz. Kimliklerini denetim etmeleri gerekmiyor, artık ismimizi biliyorlar.” diyerek kelamlarını noktaladı.
Premier Lig, La Liga, Bundesliga, NBA, F1, Portekiz Ligi, UFC S Sport Plus’ta! Taahhüt yok, heyetim yok, tıkla çabucak izle!
Ajansspor