Hakan DEMİRAY
Düşünün bakalım…
Sizi sizden iyi ne tanıyabilir?
Sorumu “Ne tanıyabilir yerine kim tanıyabilir” biçiminde de sorabilirdim ancak şimdi değil. Yazının sonunda bakalım o formda sorabilecek miyim? O vakit bu soruyu artık burada bırakalım ve biraz hayal kuralım.
Sabah 06:30’da telefonunuzun alarmı çalar çalmaz kalktınız. Hedefiniz 1,5 saat sonra işinizde olmak. Bunun öncesinde her sabah yaptığınız belli birkaç şey var. Evvel bir bardak su içiyorsunuz. Sonra elinizi yüzünüzü yıkıyorsunuz. Akabinde salona geçip idman minderinizi açıyorsunuz ve sabah 15 dakikalık bir idman programınız var onu uyguluyorsunuz. Biraz germe hareketleri, akabinde kaslarınız için birkaç hareket ve tekrar kısa bir esneme hareket serisi ile bitirdiniz. Fakat idman esnasında yerde otururken ayaklarınıza yanlışsız ellerinizle esnerken dünden farklı bir durum sezdiniz. Dün yaptığınız çalışmada birebir hareketler serisinde öne eğildiğinizde ayak parmak uçlarınıza dokunurken bu sefer ortada neredeyse on santime yakın bir fark var, parmaklarınıza dokunamıyorsunuz. Çok önemsemediniz ve çalışmanıza devam ettiniz. İdman sonrasında duşunuzu aldınız ve kahvaltınızı yapmak için hazırlıklarınız yapmaya başladınız lakin kendinizi iyi hissetmediniz ve sandalyeye oturma gereksinimi duydunuz. Kısa bir baş dönmesi yaşadınız ve sonrasında kendinizi toparladınız ve hazırlıklara devam ettiniz. Ekmek ortası biraz peynir, biraz zeytin, birkaç dilim ekmek ile reçel yediniz ve yanında da sıcak bir çay içtiniz. Kahvaltınızı yaptıktan sonra otoparka yürüdünüz, aracınıza bindiniz ve işinize yanlışsız yola koyuldunuz.
İş yerinize geldiğinizde eşyalarınıza masanızda koydunuz ve kendinize bir kahve hazırladınız. Kahvenizden bir yudum aldınız ve bilgisayar karşısında çalışmalarınıza başladınız. Çalışırken 2 kahve 4-5 bardak çay ve iş arkadaşınızdan gelen atıştırmalık birkaç yiyecek ile öğlen yemeğine kadar geldiniz. Sonra birlikte yan binada bulunan restorana gitmek için yola çıktınız. Bu esnada anneniz sizi aradı ve kendinize iyi bakıp bakmadığınız sordu. Yemeklerinize dikkat etmenizi söyledi. Karnınızı iyice doyurmanızı size tembihledi. Restorana vardığınızda menüden dilediğiniz bir yemeği seçtiniz; yanına hoş bir salata ve annenizin yaptığı tatlı üzere olmasa da istemeye istemeye bir tatlı da söylediniz. Yemekler, salatalar, tatlılar yendi ve tekrar işinize döndünüz. Bu esnada masa başında geçirdiğiniz vakit ilerlerken ufak atıştırmalıklar ve çay kahve de yeniden size eşlik etti. Mesai sonrası aracınıza bindiniz ve meskeninize döndünüz. Kısa bir dinlenmeden sonra akşam yemeği hazırlıkları ve televizyon karşısında yenilen yemek sonrasında bir sinema keyfi ve o sırada tabi akşam atıştırmalıkları da size bir sefer daha eşlik etti. Uykunuz gelip başınızı yastığa koyduğunuzda sağa sola dönmeler başladı ve kendi kendinize “O soslu cipsi yemeyecektim” dediniz. Biraz daha vakit geçti ve saat 01:00’de gözleriniz kapandı, uykuya daldınız ve hayal görmeye başladınız.
Düşünüzde bugün içerisinde yaptıklarınızı bir daha yapıyordunuz ancak bu sefer tıpkı vakitte izleyiciydiniz. Güya bir sinema izler üzere kendinizi dışarıdan izliyordunuz.
Sabah 06:30’da telefon alarmı çaldı. Kalktınız, mutfağa gittiniz. Siz öykünün geri kalanını bildiğinizi ve artık bir bardak su içeceğinizi düşünürken, parmağınız ile bileğinizde takılı olan bir bilekliğe basılı tuttunuz ve mutfakta insan sesine emsal bir ses duyuldu.
“Aşırı su kaybına bağlı dehidrasyon, 50 cc su için.”
Yüzünüzde rastgele bir şaşırma sözü olmadan beklemeye devam ettiniz, bu esnada ses konuşmaya devam etti.
“Antioksidan üretimine takviye için soğuk sıkım kırmızı ve mor meyve konsantresi için.”
Bunları duyduğunuzda buzdolabına döndünüz, evvel buzdolabının açılan küçük bir bölmesinde duran 50 cc suyunuzu içtiniz akabinde da 5 cc’lik soğuk sıkım meyve suyu konsantresini içtiniz.
Artık sıra idmana geldi. Öteki odaya geçtiniz. Odanın duvarında duran aynanın karşısına geçtiniz. Aynaya bakarak…
“Vücut tahlilimi yap” dediniz.
Aynada vücudunuzun etrafında beliren dijital sayılar, bedeninizin etrafında hareket eden yatay ve dikey sarmallar, sürecin devam ettiğini belirten mor bir ışık ve sonrasında kısa bir sessizlikten sonra yanan yeşil ışık… Aynada görünen vücudunuzda, belinizin sağ art tarafında kırmızı ile işaretlenen bir bölgede kaslarda bir gerginlik olduğunu işaret eden bir ikaz gördünüz. Mutfaktaki ses bu kere odadaydı ve size dedi ki;
“QL’de oluşan ağrı ve gerginlik için şu hareketleri yapın.”
Siz bu sefer aynada hareketin nasıl yapılması gerektiğini gösteren bir antrenör görüntüsü izleyerek belinizde oluşan bu gerginliği hareketi yaparak yok ettiniz. Sonrasında yerde yaptığınız egzersizlerinize devam ettiniz ve oturarak elleriniz ile ayak parmaklarınıza gerçek uzandığınızda bu sefer onlara değebildiğinizi gördünüz. Bu esnada kendinizi dışarıdan izlerken de kendi kendinize; “Vay demek bunun için sabah parmaklarıma dokunamamıştım halbuki ne kadar kolaymış iyileştirmek” diye içinizden geçirdiniz ve kendinizi izlemeye devam ettiniz.
İdman sonrasında duşunuzu aldıktan sonra kahvaltıya geçtiğinizde…
– “Kahvaltımda neler olmalı?” diye sesli bir komut ile soru sorduğunuzda sesi tekrar duyuyorsunuz. Bu defa size; “Antrenmanda 300 kcal harcadınız, bugün yapacağınız masa başı işler, araç kullanma, yürüyüş aralığınız ve bazal metabolizmanızda eklendiğinde kahvaltıda almanız gerekenler…” diyerek ayrıntılı bir açıklama ile yemeniz gereken besinleri size söylüyor.
İşinize gittiğinizde de bu süreç devam ediyor. Takviye talep ettiğiniz her an giyilebilir teknolojilerin de yardımı ile birebir ses size her yerde takviye veriyor. Gün içerisinde masa başında çok vakit geçirdiğinizde ses yerine bu sefer kolunuzdaki bileklikte kısa bir ileti “5dakika yürüyün”. Ofistesiniz fakat orada bulunan yürüyüş bantlarından birine çıkıyorsunuz ve telefon görüşmelerinizi yürüyüş bandındayken yapıyorsunuz. Bu esnada hayal bu ya anneniz sizi tekrar arıyorJ ve size bu defa yemekleriniz konusunda telkin vermek yerine…
“Günlük beslenme programına uyuyorsun değil mi çocuğum!” diyor.
Akşam konuta döndünüz ve sinema karşısında atıştırmalık yeme isteğinize karşı koyamıyorsunuz. Bu elbette sizin elinizde fakat tekrar de ses’e sormak gereksinimi duyuyorsunuz “Soslu cipsi yiyeceğim, bana tesiri nedir?”
Karşılık geliyor.
“Sabah 30 dakika erken kalkmanız ve idmanı 15 dakika daha uzun yapmanız gerekir. Ayrıyeten gün içinde 2000 adım daha fazla atmalısınız.”
Bunu duyduğunuzda mutfağa gitmekten vazgeçip bir bitki çayı ile sineması izlemeye devam ediyorsunuz.
Sabah olduğunda hayalden uyandığınızda şunu fark ediyorsunuz. Sıhhatiniz ismine şu an yaptıklarınız elbette elimizden gelenler ile sonlu lakin bunun çok daha fazla geliştirilebileceği süreçlerin içindeyiz. Ve teknolojik gelişmeleri baz alarak düşündüğümüzde rüya olarak tabir edilenlerinin birçoklarının gerçekleştiği bir zamandayız. Çok kısa bir müddet sonra yapay zeka tabanlı sistemler, akıllı meskenler, akıllı otomobiller, giyilebilir teknolojiler, hepsi insanlık için azamî bilgi ile hareket edecek. Bu elbette kimilerimiz için talep edilmeyen ya da sorgulanması gerekir üzere de görünecektir. Lakin uzun ve sağlıklı bir ömür gayesi, tüm bu süreçlerin insan hayatına süratle adapte olacağının bir işaretidir. Zira insan içgüdüsel olarak hayatta kalmaya ve hayatı için savaşmaya odaklıdır. Bu durumda bunu en ince ayrıntısına kadar hesaplayan ve -bizi bizden daha iyi tanıyan- sistemlerin varlığına karşı koymak, sorgulamak muhakkak bir devir gerçekleşecek olsa da sonucunda olması gereken yere varacaktır.
Bizi kendimizden daha iyi tanıyan bir sistemin varlığı toplumun çoğunluğu tarafından onaylandığında, o vakit başta sorduğum soruyu yeniler ve şöyle derim “Sizi sizden iyi kim tanıyabilir?”
Yasal ikaz: Bu haber Ajansspor.com tarafından yazılmıştır, kaynak gösterilmeden kullanılamaz.
Ajansspor
