Şampiyonluğu versek, Kadıköy zaferinden vazgeçer misin?

Hasan BEGDİLİ-AJANSSPOR

Dönem sona ererken bir yanda hayal kırıklıkları yahut mutluluklar öteki tarafta ise yesyeni umutlar kelam hususudur. Futbolda taraftarın, desteklediği grubun maçını her hafta izlemesi için geçerli akçe de umuttur aslında. Odur taraftarı stadyuma, ekran başına çeken…

Büyük ekip taraftarları dönem sonunda şayet şampiyonluk görmemişse geriye dönmek, hatırlamak istemez. Memento sinemasında Leonard’ın hafızasındaki birçok anı 15 dakikada bir silinir. Lakin Leonard bunu engellemek için birçok tekniğe başvurur. Taraftar için ise tam zıddıdır kelam konusu olan… Anıları hatırlatabilecek imgeleri zihninden atmaya çalışır.

Şilili müellif Alejandro Zambra, Portekizli Fernando Pessoa’nın ‘Huzursuzluğun Kitabı’ isimli anlatısına nazire yaparcasına ‘Bütün kitaplar huzursuzluğun kitabıdır’ der. Galatasaray’ın şampiyonlukla tamamlamadığı her dönem için de geçerli olan bir durumdur bu… Şampiyonluk yoksa huzur yoktur ve şampiyon olunmamış her dönem huzursuzluğun dönemidir.

Gereksinimlerin sonsuz, kaynakların kıt olduğu bir dünyada durum futbol için de çok farklı değildir aslında. UEFA’nın ve TFF’nin koyduğu katı mali kurallar -tabii ki kulüplerin sürdürülebilir bir ekonomik yapıya sahip olması için- kulüplerin muhtaçlıklarını karşılaması için kıt kaynakları hakikat kullanmasını hayati kılıyordu. Dönem başında da buna uygun bir halde bonservis bedeli ödenmeden transferler yapılmaya çalışıldı.

Galatasaray, potansiyelin gerisinde kalmanın en büyük örneği Emre Mor’u dönem başında transfer etti. Zira Fatih Terim’le yine doğacaktı. En azından umut edilen buydu lakin bu türlü olmadı… ‘Bugün Aslında Dündü’ sinemasında Phill Connors için, her sabah ‘Groundhog Day’ yine yaşanır. Onun için takvim durmuştur, vakit ilerlemez, birebir güne sıkışmıştır… Emre Mor da potansiyeline ulaşamayarak daima dününü tekrar etti. Akabinde da devre ortasında yollar ayrıldı esasen…

Yalnızca Emre Mor değil, dönem başında transfer edilen oyunculardan Nzonzi ve Babel ile de devre ortasında yollar ayrıldı… Yapılan transferlerin birçoğundan istenilen randıman alınamadı. Lemina ve Falcao sakatlıklarla boğuştu, ekibi birçok maçta yalnız bıraktı. Kağıt üzerinde taraftarı heyecanlandıran bu transferler ve eldeki oyuncuların ahengi istenilen üzere değildi. Bir kesim, bütüne aittir ve bütün içerisindeki kıymeti onu tek başına da pahalı kılar… Fakat Galatasaray’da tam zıddıydı.. Kesimler hoştu; bütün ise bundan bihaberdi.

Galatasaray’daki oyuncuların handiyse birbirine benzeri özellikleri kadroya müspet katkı vermiyordu ve bunun için devre ortasında bir transfer operasyonu daha gerçekleştirildi. Bu sefer oyunu çeşitlendirecek karakterde futbolcular gayeye konuldu. Zira bütün içerisinde farklı özellikler birbirini beslerdi… Onyekuru ve Saracchi Florya’nın yolunu tuttu. Bu bir bağlamda sonuç getirdi ve ligin 17. haftasından itibaren art geriye 8 galibiyet alındı. Bu galibiyetlerden biri de 21. yüzyılda deplasmandaki birinci Fenerbahçe galibiyeti…

Arda Turan, 2011 yazında Galatasaray’dan ayrılayarak Atletico Madrid’in yolunu tuttu. 4 dönem Atletico Madrid’de oynayıp oradan da Barcelona’ya transfer oldu. Barcelona’nın transfer yasağı olması sebebiyle 6 aya yakın bir müddet forma giyemedi Arda Turan. Ve kiralık olarak Galatasaray’a dönmesi gündeme geldi. O devirde yaptığı bir açıklamada, “Galatasaray’ın komik bir teklifi oldu” sözlerini kullandı… Bu tabirler taraftar ve Arda Turan’ın ortasının açılmasına sebep oldu. Takvimler 2016 yılının yaz aylarını gösterdiğinde; Fransa’da, Ulusal Kadro’nun içinde bir prim krizi patlak verdi… Teknik yönetici Fatih Terim ve Arda Turan’ın ortası açıldı… Hatta Fatih Terim, Arda Turan için ‘Onu takıma aldım lakin gönlüme almadım’ dedi.

22 Kasım 2019’da, ligin 12. haftasında Türk Telekom Stadyumu’nda oynanan Başakşehir maçında Fatih Terim’in elini öperek ortadaki buzları eritti Arda Turan… O günden bu vakte kadar bitmeyen bir öykü… Hani klişe tabirle yılan kıssası… Ya da Jane Austen’in yazdığı Aşk ve Gurur romanı… Nefretin imkansız bir aşka dönüşme öyküsü…

Fakat her şeye rağmen koronavirüs salgını ve lige verilen orta ‘kırılma anı’ olarak anlatılacak… Sonra Muslera’nın sakatlığı, ceza alan futbolcular ve natürel ki de Onyekuru’nun gruptan erken ayrılışı… Teknik yönetici Fatih Terim ve yöneticilerden Abdurrahim Albayrak ile Yusuf Günay’ın koronavirüs testinin olumlu çıkmasını söylemiyorum bile! Üstelik Galatasaray Lideri Mustafa Cengiz’in rahatsızlığı…

Galatasaray’ın 2019-2020 dönemini bu mevzulara değinmeden anlatmak mümkün görünmeyebilir. Hakikaten kulüp salgın sonrasında oynanan 8 maçta yalnızca 1 galibiyette kalmışsa… Lakin çok daha öncesinde de Galatasaray’da işler yolunda gitmiyordu.

Şampiyonlar Ligi’nde Real Madrid ve PSG üzere çok değerli ekiplerle birebir kümeye düşmüştü Galatasaray… Daha evvel Real Madrid ve Juventus’un olduğu kümesi 2. sırada bitiren bir kadro için bu çok da korkutucu değildi. Fakat kuralar çekildiğinde Galatasaray, Avrupa’da oynadığı son 26 maçta yalnızca 2 sefer kazanabilmişti…

Kazanamama serisi devam etti, Galatasaray kümeye Brugge beraberliği ile başladı. Bir sonraki müsabakası ise Türk Telekom Stadyumu’ndaki PSG çabasıydı… Maçtan evvel yenilgiyi kabullenen, fark yememeyi kar kabul eden kelamlar işitiliyordu.

Terim maç öncesi düzenlenen basın toplantısında, “Bizim de niyetimiz hürmet görmek. Şampiyonlar Ligi’nin yabancısı değiliz. Bu tip gruplarla oynadık. Favori olduklarını inkar etmedik. Kimi şeyler söylemek istiyorum. Neymar yok, Cavani sakat, bu büyük bir avantaj telaffuzlarına Galatasaraylıların kanmaması lazım. Bunlar nasıl yenemediğimizin ön hazırlığıdır” halinde konuşarak bir manada yenilgiyi kabulleniyordu. Ve bu açıklamalar, Avrupa’nın devlerine başkaldıran Galatasaray’ın başka Avrupa maçları öncesinde de devam ediyordu…

Maçın akabinde Terim yaptığı açıklamada, “Belki bugünü kaybettik lakin önümüzdeki günleri kazanmış olabilir. Keşke kaybetmeseydik lakin bu oyun, bu istek, bu düzeyde bu kadar gayret, açıkçası beni şad etti. Gördüğüm kadarıyla taraftarları da mutlu etmiş” diyordu.

Coşku ve gayret ise her vakit galibiyeti getirmiyordu… Bilhassa PSG maçı, Galatasaray’ın bu dönemine ayna tutuyordu. Zira uğraş ve coşkunun olduğu, sonucun ise gelmediği bir periyot yaşanıyordu. Hakikaten Galatasaray tıpkı PSG maçında olduğu üzere Real Madrid maçında da emsal bir oyun ve sonuçla karşı karşıya kaldı. Kümesi ise attığı tek golle son sırada tamamladı.

Fatih Terim geçtiğimiz haftalarda New York Times’a yaptığı bir açıklamada, “Bir noktaya kadar, eski büyüklerin finansal borçları Türkiye’deki çabayı dengeledi. Bu sayede Başakşehir üzere bir kulüp öne çıkma fırsatı buldu. Artık büyük ve küçük kulüpler yok. Avrupa gruplarıyla Türk kulüpleri ortasındaki fark her geçen büyüyor. Öte yandan, Muhteşem Lig ise daha istikrarlı bir lig haline geliyor” diyordu.

Daha istikrarlı bir hale gelen Harika Lig’in son 10 haftasında 1 galibiyette kalıyordu Galatasaray, dönem ise kupasız ve Avrupa’sız sona eriyordu… Dönemin modülleri Galatasaray taraftarlarını şad edebilirken (Fenerbahçe galibiyeti), ‘bütün’ huzursuzluğun dönemine (kupasız) ışık tutuyordu.